Wybrany kandydat (kandydatka) rozpocznie studia doktoranckie na Wydziale Lingwistyki Stosowanej UW pod opieką merytoryczną kierownik projektu dr Karoliny Broś (ILS, UW) we współpracy z dr hab. Marzeną Żygis (Leibniz-Centre General Linguistics & Humboldt University, Berlin). Studia doktoranckie rozpoczną się 1 października 2018 r.
Po przejściu przez proces rekrutacyjny doktorant(ka) otrzyma finansowanie z projektu SONATA w ramach umowy stypendialnej w wys. 3500 zł netto (okres finansowania: 24 miesiące, z ew. możliwością przedłużenia). W ramach ścieżki doktoranckiej, w zależności od punktacji uzyskanej w procesie rekrutacyjnym, kandydat(ka) może również otrzymać wydziałowe stypendium doktoranckie oraz ubiegać się o stypendium ministerialne za wybitne osiągnięcia naukowe.
Wymagania:
Projekt doktorski powinien do pewnego stopnia powiązany z projektem Sonata. W szczególności, mógłby poruszać tematykę związaną ze zmianą językową i/lub różnicami dialektalnymi w kontekście produkcji i percepcji mowy, a także z korelacją akustyki z prozodią i ruchami ciała/twarzy w procesie komunikacji. Choć projekt SONATA związany jest w dużej mierze z j. hiszpańskim, projekt doktorski kandydata/tki może dotyczyć innego języka.
Z uwagi na charakterystykę projektu i zadania z nim związane, wymagane są:
· bardzo dobra znajomość fonetyki i fonologii,
· bardzo dobre umiejętności analityczne i organizacyjne,
· bardzo dobra znajomość języka angielskiego.
Dodatkowymi atutami będą:
· umiejętność wykonania podstawowej analizy akustycznej (program Praat),
· znajomość statystyki (obsługa programu R),
· znajomość języka hiszpańskiego i/lub niemieckiego,
· umiejętność programowania (Matlab, Python).
Zadania w projekcie:
· analiza danych i sporządzanie baz danych na podstawie wykonywanych obliczeń,
· statystyka opisowa i wizualizacja wyników,
· analiza akustyczna na podstawie skryptów,
· przygotowywanie i przeprowadzanie eksperymentów percepcji,
· pomoc w przygotowaniu badania motion capture,
· sporządzanie publikacji na podstawie wyników poszczególnych części projektu.
Zainteresowane osoby prosimy o przesłanie następujących dokumentów drogą elektroniczną na adres k.bros@uw.edu.pl:
· dyplom uzyskania stopnia magistra w dziedzinie językoznawstwa, filologii, psychologii lub pokrewnej wraz z tytułem pracy magisterskiej (jeśli dotyczy);
· CV zawierające informacje na temat doświadczenia naukowego kandydata/kandydatki, spełnienia wymagań przedstawionych powyżej, uzyskanych stypendiów, ew. wyjazdów/staży oraz zainteresowań naukowych;
· list motywacyjny oraz krótki
opis projektu badawczego, który kandydat(ka) chciałby/chciałaby zrealizować w
ramach studiów doktoranckich.
Dokumenty prosimy przesyłać do 30 lipca 2018 r.
Więcej informacji na temat projektu i stanowiska można uzyskać na stronie http://karolinabros.eu/sonata oraz kontaktując się bezpośrednio z kierownik projektu (k.bros@uw.edu.pl).
Opis projektu SONATA:
„Współzależność czynników akustycznych, percepcyjnych i gestów w realizacji różnic subfonemicznych: stopień otwarcia spółgłosek właściwych”
Cel
Proponowany projekt obejmuje szerokie badania empiryczne z zakresu produkcji i percepcji obstruentów w kontekście różnic subfonemicznych. Punktem wyjścia będą dwa procesy spółgłoskowe o charakterze lenicyjnym obserwowane w dialekcie kanaryjskim j. hiszpańskiego: aproksymantyzacja dźwięcznych spółgłosek zwarto-wybuchowych oraz udźwięcznienie zwarto-wybuchowych bezdźwięcznych. Ze względu na współwystępowanie obu procesów, dystrybucja obstruentów w dialekcie uległa zmianie, co spowodowało przesunięcie cechy kontrastującej zwarto-wybuchowe z dźwięczności na otwarcie spółgłoskowe (cechę continuancy – ciągłość). Niemniej jednak, stopień otwarcia spółgłoskowego nie jest właściwością szczególnie prominentną pod względem akustycznym, co może prowadzić do błędów percepcyjnych lub niepewności, a więc mylenia wyrazów z par minimalnych. Z uwagi na to, że oba badane procesy występują zarówno wewnątrz wyrazów, jak i na ich granicy w mowie ciągłej, liczba słów i wyrażeń, które różnią się jedynie (pół)otwarciem (dźwięczny aproksymant) vs. zwarciem spółgłoskowym (dźwięczna zwarta) znacznie wzrasta, co może prowadzić do problemów komunikacyjnych. Celem niniejszego projektu jest zatem ustalenie czy użytkownicy rodzimi badanego dialektu mają problem z rozróżnianiem jednostek leksykalnych minimalnie różniących się pod względem kontynuancji oraz czy badana różnica jest postrzegana przez użytkowników innych dialektów i języków.
Metody
Projekt obejmuje: (i) analizę akustyczną danych empirycznych zebranych w toku badań terenowych ukierunkowanych na zmienne fonetyczne związane z udźwięcznianiem i aproksymantyzacją, (ii) serię testów percepcji do przeprowadzenia wśród mieszkańców Gran Canarii, użytkowników standardowego j. hiszpańskiego, a także użytkowników j. polskiego i niemieckiego, co pozwoli na analizę porównawczą rozróżnialności badanego kontrastu w zależności od obszaru językowego; oraz (iii) badanie ruchów ciała z użyciem techniki motion capture podczas wypowiadania zdań zawierających badane obstruenty w prominentnych pozycjach przez Kanaryjczyków; tu celem będzie ustalenie powiązania między gestami a produkcją i percepcją dźwięków, w szczególności efektu primingu (torowania) gestów względem mowy. Wyniki wszystkich części projektu pozwolą w bardziej obiektywny sposób ustalić, jakie są powiązania akustyki, percepcji i gestów w przetwarzaniu subfonemicznych kontrastów dźwiękowych, na ile rozróżnialne są rzeczone kontrasty przez użytkowników rodzimych do nich przyzwyczajonych oraz przez przedstawicieli języków pozbawionych takich kontrastów, a także jakie implikacje niesie ze sobą współwystępowanie procesów językowych prowadzących do powstawania tego rodzaju minimalnych różnic głoskowych.
Wkład
Projekt w znacznym stopniu przyczyni się do rozwoju językoznawstwa hiszpańskiego, badań typologicznych, badań nad interfejsem fonetyczno-fonologicznym oraz do multimodalnej analizy percepcji mowy. Eksperymenty zostaną oparte na dużym korpusie zebranym specjalnie w tym celu na Gran Canarii. Ponadto, projekt obejmuje kontrolowane badania percepcji na 120 uczestnikach oraz nieprzeprowadzone nigdy wcześniej na gruncie językoznawstwa hiszpańskiego badania motion capture, które dostarczą wiedzy na temat powiązania mowy z ruchami ciała. Dzięki zastosowaniu triangulacji metodologicznej możliwe będzie gruntowne zbadanie wzajemnych powiązań pomiędzy elementami języka wpływającymi na produkcję i percepcję mowy, a także wypracowanie spójnej metodologii badań nad kontrastami subfonemicznymi dla innych obszarów językowych i cech fonetycznych.
Add a comment